Leczenie kanałowe.

 Leczenie kanałowe wykorzystywane jest do leczenia chorób miazgi zęba. Zabieg polega na usunięciu miazgi zęba, oczyszczeniu i zdezynfekowaniu kanału zęba , a następnie wypełnienie go przeznaczonym do tego celu materiałem. Najczęściej, do wypełnienia światła kanału stosowana jest gutaperka. Leczenie kanałowe przeprowadza się, gdy w miazdze zachodzą nieodwracalne zmiany. W dzisiejszych czasach nawet tak poważny zabieg jest bezbolesny. Stosowane są różnego rodzaju znieczulenia, od zwykłych miejscowych, aż do znieczulenia ogólnego. Leczenie odbywa się przy użyciu mikroskopu i kontrolowane jest radiologicznie.

Przebieg leczenia.

 Jest kilka schematów postępowania w leczeniu kanałowym. Lekarz stomatolog, w zależności od przypadku i stanku klinicznego dobiera odpowiednią metodę. Poniżej przedstawiamy podstawowy schemat leczenia:

1.Otwarcie komory zęba i usunięcie miazgi zębowej.

2.Opracowanie kanału/kanałów za pomocą odpowiednich narzędzi z bardzo dokładnym płukaniem. Zabieg ten wykonywany jest celem oczyszczenia kanału z pozostałości miazgi i bakterii, a także poszerzany w celu przygotowania do dalszych etapów leczenia.

3.Osuszenie kanału/kanałów.

4.Wypełnienie oczyszczonych i osuszonych kanałów materiałem. Czynność ta ma na celu zabezpieczenie całego kanału przed przedostawaniem się bakterii. Materiały wypełniające można podzielić na dwie grupy:

a) materiały stosowane do wypełnienia czasowego

b) materiały stosowane do wypełnienia na stałe

 Najczęściej i najdłużej stosowanym ( od przeszło 100 lat ) materiałem jest gutaperka. Materiał ten jest najlepszy, daje dobre efekty leczenia.

5.Kolejnym etapem leczenia jest wypełnienie ubytku zęba materiałem kosmetycznym. Możemy tu wyróżnić :

a) materiały kompozytowe.

b) materiały kompomerowe.

c) materiały ormocerowe

Efekt leczenia.

 Prawidłowo przeprowadzone leczenie kanałowe pozwala na długo pozostawić własny ząb w jamie ustnej. W przypadku zmian okołowierzchołkowych już w przeciągu pół roku po leczeniu widoczne jest ich gojenie.

Zdarza się, że mimo prawidłowo przeprowadzonego leczenia dochodzi do zapalenia tkanek okołowierzchołkowych i może prowadzić to nawet do usunięcia leczonego zęba. Jest to zależne m.in. od osobniczej odporności organizmu.

 Ząb nawet z bardzo dużymi i poważnymi zmianami ma duże szanse na wyleczenie. Warunkiem powodzenia leczenia w takich przypadkach jest zachowanie sterylności w trakcie zabiegu, dokładnie płukanie kanałów i szczelne ich wypełnienie.

Powikłania po leczeniu kanałowym.

 Nie ma nigdy pewności, że leczenie kanałowe powiedzie się w 100% i przyniesie oczekiwane rezultaty. Jako, że jest często jedyną metodą uchronienia przed usunięciem zęba, warto się zdecydować na taki zabieg. Powikłania dzielą się na: pojawiające się podczas leczenia i na pojawiające się jakiś czas po przeprowadzeniu zabiegu.

Powikłania, które mogą pojawić się w trakcie leczenia:

1.Zwapnienie kanału i brak możliwości oczyszczenia kanału w całości.

2.Perforacja ściany kanału.

3.Złamanie narzędzia w kanale w trakcie pracy.

4.Wystąpienie obrzęku i ropnia.

5.Znaczne zniszczenie zęba.

6.Przepchnięcie płynu do płukania poza wierzchołek zęba - może to wymagać leczenia antybiotykowego.

Powikłania, które mogą wystąpić po jakimś czasie od wykonania leczenia:

1.Dolegliwości bólowe.

2.Nie gojenie się zmian.

 Mimo dużego ryzyka i dość dużej liczby powikłań, leczenia kanałowego nie należy się obawiać. Lekarze stomatolodzy często obejmują opieką osoby decydujące się na leczenie na długo po jego wykonaniu i starannie niwelują wszelkie występujące powikłania.